Περιφερειακή Ενότητα Πρέβεζας Μια πόλη κόσμημα!

Η Βασιλική Β (Αλκίσωνος), ο μητροπολιτικός ναός της Νικόπολης, βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα της πόλης και χρονολογείται στα μέσα του 5ου αιώνα. Πρόκειται για μεγάλων διαστάσεων πεντάκλιτη βασιλική, με βοηθητικά προσκτίσματα στα νοτιοδυτικά και επιμήκη μνημειακή στοά στο δυτικό τμήμα της. Στο μέσον περίπου του κεντρικού κλίτους διατηρείται αποσπασματικά ο άμβωνας.

Στο χώρο μεταξύ της Νέας Κερασούντας και της Πέτρας, πάνω σε λόφο, υψώνεται το Κάστρο των Ρωγών. Το κάστρο έχει κτιστεί στα ερείπια της αρχαίας πόλης Βουχέτιο που ήταν αποικία των Ηλείων. Οι πρώτες οχυρώσεις της ακρόπολης έγιναν τον 5ο π.χ. αιώνα και στη σημερινή δομή του κάστρου διακρίνονται οι ογκόλιθοι. Σύμφωνα με τη μυθολογία, ιδρυτής του οικισμού είναι ο Βούχετος, γιος του Εχέτου, που ήταν μυθικός βασιλιάς από την Ήπειρο.

Εντός των παλαιοχριστιανικών τειχών έχουν εντοπισθεί και εν μέρει ανασκαφεί, τέσσερεις συνολικά βασιλικές.

Το ρωμαϊκό ωδείο, από τα σημαντικότερα και καλύτερα διατηρημένα μνημεία της Νικόπολης, αποτελεί πραγματικό αρχιτεκτονικό έργο τέχνης, δημιούργημα κάποιου άγνωστου, αλλά σπουδαίου αρχιτέκτονα. Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, στη δυτική πλευρά του παλαιοχριστιανικού τείχους, και συνορεύει με τη ρωμαϊκή αγορά (forum). Σε αυτό πραγματοποιούνταν ομιλίες, φιλολογικοί και μουσικοί αγώνες, αλλά και θεατρικές παραστάσεις κατά τη διάρκεια των Νέων Ακτίων, θρησκευτικών αγώνων που τελούνταν προς τιμή του Απόλλωνα.

Πρόκειται για το μνημείο – τρόπαιο της ναυμαχίας του Ακτίου, που ανήγειρε ο Οκταβιανός Αύγουστος σε ανάμνηση της νίκης του επί του Αντωνίου και της Κλεοπάτρας και την τελική επικράτηση της Ρώμης στην Ανατολική Μεσόγειο. Κτισμένο το 28 π.Χ. πάνω στο λόφο Μιχαλίτσι, σε θέση με πανοραμική θέα, δεσπόζει του αρχαιολογικού χώρου. Οι πηγές αναφέρουν ότι στη θέση αυτή είχε στήσει το στρατηγείο του ο ίδιος ο Οκταβιανός τις παραμονές της θαλάσσιας αναμέτρησης.

Το κτίριο του νέου Αρχαιολογικού Μουσείου Νικόπολης, συνολικής επιφάνειας 2.150 τ.μ., βρίσκεται στην είσοδο της πόλης της Πρέβεζας. Περιλαμβάνει δύο κύριους εκθεσιακούς χώρους, αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, χώρους διοίκησης, εργαστήρια συντήρησης, αποθηκευτικούς χώρους, χώρους εξυπηρέτησης κοινού (εκδοτήριο εισιτηρίων, πωλητήριο, αναψυκτήριο) και ξενώνα.

Η Κασσώπη είναι χτισμένη σε ένα ευρύχωρο οροπέδιο με υψόμετρο περίπου 550 μ. στις νότιες πλαγιές της οροσειράς του Ζαλόγγου, σε θέση φυσικά οχυρή και στρατηγική. Μπαλκόνι του νομού Πρεβέζης, προσφέρει μοναδική θέα στο Ιόνιο, τον Αμβρακικό, την Λευκάδα και τις ακαρνανικές ακτές.

Το θέατρο της ρωμαϊκής Νικόπολης είναι το πρώτο μνημείο που παρατηρεί ο επισκέπτης, όταν έρχεται στο χώρο από τα βόρεια. Βρίσκεται στο Προάστειο, βόρεια της τειχισμένης πόλης, νοτιοανατολικά του μνημείου του Αυγούστου και ανατολικά του σταδίου. Πρόκειται για εντυπωσιακό οικοδόμημα, που κατασκευάσθηκε στις αρχές του 1ου αιώνα μ.Χ. μαζί με άλλα δημόσια κτήρια της πόλης.

Το πιο φημισμένο νεκρομαντείο του αρχαίου ελληνικού κόσμου βρίσκεται κοντά στις βορειοδυτικές όχθες της Αχερουσίας λίμνης, στο σημείο όπου ενώνονται τα ποτάμια του Άδη, ο Αχέροντας με τον Κωκυτό.

Το υδραγωγείο αποτελείται από ένα αγωγό μήκους 50 χλμ. που μετέφερε το νερό από τις πηγές του Λούρου, στις δύο δεξαμενές του Νυμφαίου της Νικόπολης. Για την κατασκευή του αγωγού χρησιμοποιήθηκαν τρεις τρόποι: - λάξευση αύλακα με τοξωτή στεγανοποιημένη κάλυψη και τετράγωνα ανοίγματα εξαερισμού, - διάνοιξη σήραγγας στην περιοχή του Κοκκινόπηλου, - κατασκευή πεσσοστοιχίων που γεφύρωναν τμήματα μεταξύ λόφων και οδηγούσαν το νερό στη Νικόπολη.

Η ίδρυση και ο περιτειχισμός του Ορράου πρέπει να έγινε επί του βασιλέως των Μολοσσών Ακλέτα (385-370 π.Χ.) ή το αργότερο στο δεύτερο τέταρτο του 4ου αι. π.Χ. Το 167 π.Χ. ο οικισμός καταστράφηκε από τους Ρωμαίους, ανοικοδομήθηκε και τελικά οι κάτοικοί του αναγκάστηκαν να τον εγκαταλείψουν για να συνοικισθούν στη Νικόπολη που ίδρυσε ο Αύγουστος μετά τη νίκη του στο Ακτιο (31 π.Χ.).

Η μονή βρίσκεται κοντά στην όχθη του ποταμού Κωκυτού, παραπόταμου του Αχέροντα, στο χωριό Κυψέλη.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η λίμνη του Ζηρού σε μικρή απόσταση δυτικά της Φιλιππιάδας. Πρόκειται για μια περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους με πλούσια και ποικίλη χλωρίδα και πανίδα. Έχει συνολικό εμβαδό 1.250 στρέμματα εκ των οποίων η λίμνη καλύπτει επιφάνεια 470 στρεμμάτων περίπου και βρίσκεται σε υπερθαλάσσιο ύψος 60 μ. περίπου. Ο Ζηρός έχει αναγνωριστεί από το κράτος σαν περιοχή ασύγκριτου φυσικού κάλλους.

Ο Αχέροντας, στενά δεμένος με την μυθολογία και μετά από διαδρομή εξήντα τεσσάρων (64) χιλιομέτρων και διασχίζοντάς την πεδίαδα του Φαναρίου , στο βορειοδυτικό τμήμα του νομού και εκβάλλει στο Ιόνιο Πέλαγος, δημιουργώντας πλήθος οικοσυστημάτων και περιοχών ιδιαίτερου φυσικού κάλλους που ευνοούν την ανάπτυξη πολλών φυτών και προσφέρουν ενδιαίτημα σε πολλές κατηγορίες ζωών και πτηνών.

Ο ποταμός Λούρος ξεκινάει από τις ανατολικές πλευρές του Τόμαρου και προχωράει νότια, ανάμεσα στα Θεσπρωτικά Όρη και στο Ξεροβούνι, κόβει την πεδιάδα της Φιλιππιάδας, δέχεται τα νερά των παραποτάμων του και μετά από διαδρομή 66 Km περίπου χύνεται στον Αμβρακικό κόλπο, στο δυτικό τμήμα της προσιχωγενούς πεδιάδας της Άρτας. Ο Λούρος ποταμός αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του οικοσυστήματος του Αμβρακικού κόλπου και της ευρύτερης περιοχής του.

Από τα ομορφότερες παραλίες του Ν.Πρέβεζας με κρυστάλλινα διαυγή νερά και ψιλό βότσαλο περιτριγυρισμένη από βράχια σε ένα καταπράσινο τοπίο. Πολύ κοντά βρίσκεται το Νεκρομαντείο.

Μια από τις εντυπωσιακότερες παραλίες του νομού Πρεβέζης και της Ελλάδα γενικότερα. Ο συνδυασμός με το πράσινο, τη χρυσή άμμος και τα γαλαζοπράσινα νερά, σου αφήνει την καλύτερη εντύπωση και σε προετοιμάζει για μια αξεπέραστη απόδραση .

Ο Βάλτος είναι γνωστός για την αμμουδιά του και άξια θεωρείται το διαμάντι της Πάργας. Πολύ κοντά στη Πάργα, γύρω στα 5 χιλιόμετρα κατεβαίνοντας το λόφο πίσω από το Κάστρο της Πάργας συναντάτε την παραλία του Βάλτου.