Ο Αρχαιολογικός Χώρος της Δωδώνης
Οι απαρχές του Ιερού του Δωδώνης, που είναι γνωστό για την πανελλήνια ακτινοβολία του, ανάγονται στην εποχή του Χαλκού (2600-1200 π.Χ.). Αρχικά, ήταν υπαίθριο και λατρευόταν σε αυτό η Μεγάλη Θεά, θεότητα της γονιμότητας και της ευφορίας, η οποία αργότερα αντικαταστάθηκε από τη λατρεία του Δωδωναίου Δία (Νάιος Ζεύς) και της συζύγου του Διώνης. Οι ιερείς (Σελλοί ή Ελλοί) έλεγαν τους χρησμούς ακούγοντας το θρόισμα των φύλων ή τους ήχους των τριπόδων που υπήρχαν γύρω από τη Φηγό, την ιερή βελανιδιά του Δία. Προς τιμήν του γινόταν τα Νάια, ονομαστοί πανελλήνιοι αγώνες.
Τον 4ο αι. π.Χ. άρχισε να κτίζεται ο πρώτος ναός, η «Ιερά Οικία». Ωστόσο το Ιερό ανακαινίστηκε ριζικά τον 3ο αι. π.Χ. επί βασιλέως Πύρρου. Την ίδια εποχή κτίστηκαν το Πρυτανείο, το Βουλευτήριο και το Θέατρο, το οποίο είναι ένα από τα μεγαλύτερα αρχαία θέατρα της Ελλάδος (περίπου 17.000 θέσεων). Ο Όμηρος, αλλά και άλλοι αρχαίοι έλληνες συγραφείς, αναφέρουν το μαντείο της Δωδώνης ως το αρχαιότερο στον ελλαδικό κόσμο. Το Ιερό καταστράφηκε το 219π.Χ από τους Αιτωλούς και αργότερα το 167π.Χ. από τους Ρωμαίους.
Ο αρχαιολογικός χώρος βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Τόμαρος (π. Ολύτσικα) νότια των Ιωαννίνων και είναι από τους σημαντικότερους της Ηπείρου.Οι απαρχές του Ιερού του Δωδώνης, που είναι γνωστό για την πανελλήνια ακτινοβολία του, ανάγονται στην εποχή του Χαλκού (2600-1200 π.Χ.).
Video
Virtual Tour